Varsın memleket yanmış banane. Dünyanın derdi banamı kalmış. Ne gözümden yaş akar nede kalbimde bir burukluk olur. Söz konusu sen değilsin ya bırak batsın gemi , yakılsın karagümrük viran olsun hayalet şehir, talan olsun o ektiğin ağaçlar güller çiçekler.  Bu kadar umursamaz gaddar zebani  olduğumu bende bilmiyordum, elem olsun döktüğün yaş kör olsun ağlamayı bilmeyen o gözlerin lal olsun dillerin kırılsın ellerin, elin oldunsa banane. Yazık oldu sana yazdığım o şiire.. Sadece üzüldüğüm ne oldu biliyor musun? Hani dalgalar sahile vururdu ya sen;  ben bu sese huzur buluyordum diyordun. Iste yanarım yanarım senin huzur bulmana sebep olduğum o kısa zamana yanarım. Artım şehir sönerse de umurumda olmaz, hayaletler terk etse de, ağaçlar çiçekler kırlangıçlar yeniden yaprak açsada.